EKŞİMİŞ ADAMIN TÜRKÜSÜ

Teessür kırar kolunu dirseğinin üstünden

Kalemin ucu bir adım sonra yar

Sonra taş, çalı, diken

Yazsam ne yazmasam ne der dilim

Sonrası malumun iki gözüm


HASAT

BOŞ

Hani nerdesin



Geldin mi



Öyleyse neden bu göğsümdeki boşluk



Fırlatıp atsam mı yoksa



İçinde tüm sakladıklarımı



Yoksa kaybolsam mı derinliklerinde







HASAT

BAHAR GİBİ GELECEK

Yeni iyi adamlar geliyor

Ölüm yine kol gezecek demek

Yeni türküler söyleniyor

Kış yine sert geçecek demek

Yeni, yineyi yenecek

Kış sonrası kış değil

Bu sefer bahar gibi birşey gelecek



HASAT

ÇOCUK

Her limanda çocuğum
Hayata koşan, güleç
Coşkuluyum kederden habersiz

Yine sende çocuktum
Gittin
Üşüdüm
Gelmedin
Büyüdüm


HASAT

BELKİ DE...

Ağır sıcak
Kesif insan kokusu
Belki de Uğur
Bilmem kaç yerinde açmış
İnce ince sızan karanfil


HASAT

VAR

Ter, pas, duman günleri geride kaldı
Şimdi sadece avaz avaz bir ayaz var
Dişli durdu, sustu metal
Şimdi sadece akşamdan kaçış var


Teslelli midir
Evde bekleyenlerin olmaması
Genç kardeşim
Olan var olmayan var
Yürü şimdi ellerin cepte
Özgürsün yeni dünyanın efendisine göre


Zincirlerini kaybetmiş kardeşim
Çaresizliğe uzat bileklerini
Sarar sarmalar hemen
Bak çaresizliğinle övünen var


Baktın olmadı serde onur var
Haykırış var
Direniş var
İsyan var


HASAT

YERSİZ

arada bir ölesim tutar
ışıltılar altında

arada bir söyleyesim tutar
en susulacak yerde

söz çürür
yitip gider karanlığa doğru
biçimsizleşir dallar giderek
konamaz baykuşlar


HASAT