BAŞKA BAŞKAYIZ

Başka başkayız artık
Ne mutlu bize

Hani aynıydık ya ne kötü
Ne kötü
Başka başka özlemlerimiz yok diye

Birimiz ağlarken diğerimiz gülüyor
Ne mutlu bize
Kalmıyor artık hiçbir şey geride
Kalmıyor
Satırlardan, umutlardan
Duman çökmüş sabaha giden odalardan
Ne mutlu, ne mutlu

Çoğumuz yalnız öleceğiz
Ne mutlu


HASAT

SERVİYE

Parantez içinde kaldı ezgiler
Bekliyor dinmesini zaman yıldırımlarının


Kızıldağ kükrediğinde titreyen servi
Öfke yaylalarında üşüme
Kemlik inine döndüğünde
Dağımdan süzülen terenümler saracak birgün tenini

HASAT

SOL YANIM YANIYOR

Adana yanıyor
Sol tarafımda yanıyor Adana
Diken, ot, toprak, pamuk
Ve 2750 çocuğun ellerinde yanıyor sol tarafım
Karataş'ta 2750 çocuk çadırlarda

Ne kadar sefilce bir yaşam
Ne kadar uzak
Yaşamak değil kör, sağır yaşamak
Yıl 2007 bir ucumuz Avrupa
Bir ucumuz tarihe sığmaz
Fukara, yorgun, yanık
Ne kadar sefilce bir yaşam
Yanarken bir yanın
Duymamak
Ayşe'nin dudaklarından dökülen sızıyı
"Çok yoruldum"


Utanıyorum diyor Ali
Tuvalet yok, banyo yok
Çadır çadır değil
Safi kahır

Sen utanma Ali, sen utanma
Ne kadar sefil bir yaşam
Görmemek, duymamak
Televizyondan vicdan satın almak
Oysa yanıyor bir yanımız

Okul yolu kapanmış
Yavrular yanıyor pamuk tarlalarında
Sen utanma Ali
Benimdir o utanç
Elinin karası,
Pamuğun beyazı,
Anlımın karası...

HASAT

GÖZ HALLERİ

Kalabalıklar aldı gözlerimi
Gözlerin değdi gözlerime
Sisler barınamadı gözlerimde
Bir pırıltı doğdu gözlerimden

HASAT

BİR O YANA....

Dervişlikten ilham almış bir nevim
Bekleme salya sümük camına gelmemi
Aynada süretime zalimim amma
Ezdirmem yüreğimi
Sonbaharın cilvenaz gazellerine

Yıldızların altında
Koyveremem aklımı kaosa
Olamam bir ben
Beni düşünen
Bilirim ibaret değil koca dünya
Garip zihnimden

İçinde boğulsam da
Olamam hiç esiri efkarımın
Mecnun'a caka satmam
Senden çok yandım diye
Hakir görürse Mecnun beni
Yanmak hususunda
Kolaysa
Gel de yan derim
İkibin yedinin kışı
Üsküdar'ın ortasında

HASAT