APTALLARA

Yağmurun da bir zamanı olmalı

Olmadık yerde olmadık zamanda yağıyor oysa

Hazır olmamaktan bu serzeniş ıslanmaya

Fakat ziyanı yok 

Yağan yağmur olsun

Peki olmadık aptallıklara ne yapmalı

İncelikten yoksun, gözü dönmüş, vesairesi çok

Kuşkum yok 

Olmadık her aptallık hazırlar sonunu 

Öyleyse katlanmalı mı bu aptallıklara 

Taşı kavrayan eller çürüdü

Sen söyle Hypatia 

Ninova'yı yerle bir eden kimdi

Mezopotamya neden kanıyor hala

Çürüdüyse o eller asırlarca

Neden dinmiyor insan oğlunun acıları katlanmakla

Ey! kocaman akıllı aptallar 

Sizler bir iyilik görmek için zulüm saraylarının kapısında

Ovuştururken ellerinizi

Hiç niyetim yok asırlardır bitmemiş bir kavgadan kaçmaya

Çünkü biliyorum 

Bu zillet masum değil yağmur kadar

Ve dinmeyecek katlanmakla

HASAT

KALKIŞMA

Geç kalınmış işlerin başındasın

Bitirmek için yine de
Her sabah uyanmalısın
Göz kapakların sana engel

Bitmeyecek sanki kollarındaki ağır yorgunluk
Her yerin düşman sanki aklına

İşte böyle
Engebelerin ortasındasın
Hem de daha sokağa bile çıkmadın

İşte böyle
Bir kaldıraç gerek belki aklına
Nerede bulmalı da kurtulmalı
Sokak gibi aydınlık
Sokak gibi korkutucu olmalı
Dost kadar düşman barındırmalı
Zor olmalı sokak kadar
Daha sokağa bile çıkmadın oysa

Aklına dost bir yüreğin olmalı
Belki de yüreğine dost bir akıl
O zaman yürüyebilirsin belki sokakta

HASAT